Sunday, January 28, 2007
Funda Arar - Karaya Vuran Gemiler
Üstüme yıkıldı
Dağ gibi bir hasret
Yaraları sarmaya
Alışıp unutmaya
Koca bir hayat lazım
Yıllar yetmez
Senin uzağında
Hayat çok hüzünlü
Şimdi kime yar diye
Sarılıyor ellerin
Gitsen bile gözlerin
Benden gitmez
Resimlerde hep
O güzel yüzün
Yüreğimde hep
Ağlayan bir hüzün
Karaya vuran gemiler gibi
İçimdeki kalp yaralı bereli
Hançerli şu gönlüm
Sevdanla kanarken
Unutmak ne mümkün
Severken!
Hayatla barışmak
Biryerden tutunmak
Herşeyde sen varken
Kolaymı ahh unutmak
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment